Geslaagd door de wind

Ergens ver weg, in het noordelijkste puntje van Noord Holland, wordt om het jaar een loop georganiseerd. Geen slappe urban 10k-hap, maar stoer, ruig, noords. Zestig kilometer strand, duinen, zand, modder, dijken en een hoge berg. En als echte killer, Oosterend. Niet voor watjes dus.

Soms helpt het weer niet mee, met windje 2, zon of zelfs 20 graden. Maar dit jaar was alles perfect: windkracht 7, stoten van 8, felle buien, hagel en lekker koud. Ook de windrichting was ideaal: de eerste 30 km tegen, dus op het hele strand en in de duinen, en de laatste 5 km (bergop) ook weer vol op de kop. Alle ingrediënten voor een heroïsche strijd tegen de elementen, en jezelf natuurlijk.

Waar de ouverture voor Rotterdam een warme Lee Towers is, werd het startschot hier knetterend voorafgegaan door hagel en ijsregen. Goed getimed: nu waren vrijwilligers, verzorgers én lopers tenminste gelijk “door”. De 60-lopers moesten daarna wel gelijk beginnen zich warm te rennen richting de Hors. De estafettejongens daarentegen konden fijn nog een half uur genieten van de windchill, want aan overdekte wachtruimtes doet een stoere loop natuurlijk niet. Of zou de storm tenten, start- en finishdoek onmogelijk gemaakt hebben?

Vóór de troepen uit vertrok een leger fietsers: persoonlijke maaltijdbezorgers met een gevarieerd aanbod dat op elke gewenste (befietsbare) plek en op elk gewenst moment in kleine hapjes en slokjes verstrekt kan worden. Tevens niet te beroerd om tijdens de walking lunch loopgerij in te nemen of uit te reiken, of wat geestelijke pep toe te dienen. 

De truc op het strand (en waar trouwens niet) is samenwerken. Vooral met wind tegen. De uitdaging is dat je daar nog heel fris bent. En bijvoorbeeld enthousiast de energie verspilt voor een solo, die je eigenlijk na 50 km nog nodig had. Wat dan wel weer tot een eindtijd leidt die mooi de volgende keer verbeterd kan worden; altijd leuk een PR.

Ook in de voorbereiding had de natuur flink haar best gedaan: nieuwe meertjes en poelen op plaatsen waar vroeger fietspaden of wegen waren, en unieke slibbermodder in de Slufter. Wat het crossgehalte van het parkoers voor zowel lopers als fietsers effectief verhoogde. Ná de Slufter was de modder op en kwam het water alleen nog uit de lucht. Vrij spel voor de wind, tegen lopers én fietser, die soms zodanig slagzij maakte dat de lopers bijna in reddingsactie moesten komen.

De ruige omstandigheden hadden nóg een nieuw effect: files. Niet iedere deelnemer is een bikkel. Dus pakken veel estafette-jongens en -meisjes de auto naar het wisselpunt. Waar de lopers en hun verzorgers zich dan tussendoor moeten wurmen. Onze estafettelopers zijn vanzelfsprekend geen watjes: die hebben alles te voet en te fiets gedaan. Bedenk eens hoe dat is: je hebt net gelopen, jasje aan, langzaam meefietsen met de volgende loper, in harde wind en regenbuien. Voel je jezelf al afkoelen? Het werd een barre tocht. Maar met een glorieus einde.

Na de vuurtoren: rugwind, en hard ook. Zeer goed voor de moraal. Gelukkig komt er dan Oosterend om daar eens goed aan te morrelen: je bent al voorbij de marathonafstand, je moet naar Oudeschild en daarna mag je rechtsaf naar de finish, en juist dan, op 45 km, moet je een ommetje naar Oosterend. Daar blijft het 60 km van, maar het voelt zo “extra”. Pas terug bij de dijk keert het “goede weg” gevoel terug. 

De man met de hamer woont daar ook in de buurt. Hylke heeft hij gemist. Maar Chris zag hij wel, totdat een mooi groepje Chris uit het hamerzicht haalde. Ook Robin heeft hij gevonden (tja dat strand) maar verhinderen dat Robin 1e in zijn klasse werd kon hij niet. Die hamer heeft onze estafette niet bereikt: vier AV seniors, de jongste 67 en de oudste, Theo, bezig aan zijn 80e levensjaar. Theo liep de laatste 15 km, heel steady, ondanks berg-op en wind tegen in de laatste kilometers. Naar een groots onthaal van speaker en publiek voor één stralende en drie blauwbekkende sportieve AV-senioren.

AV’23 is er al bij sinds 2021. Deze keer op de 60 met Robin Puls (PR, 1e 45+), Chris Wesseling (PR), Hylke de Vries (PR). En het estafette team: Albert Hingstman, Frans Nettekoven, Trudy Buren en Theo den Haan. 

Robin Puls, 4:28:29, 9e overall (van 551), 1e m45+

Hylke de Vries, 5:25:00, 90e overall, 14e m45+

Chris Wesseling 5:25:26, 98e overall, 15e m45+

D.A.G. AV’23 6:52:13, 160e team (van 165), 139e E-MV