NK snelwandelen over 20.000 meter

Het Nederlands Kampioenschap snelwandelen wordt dit jaar gehouden op de kunststofatletiekbaan van a.v. Clytoneus in het Utrechtse Woerden. De af te leggen afstand bedraagt 20.000 meter. Voor dit kampioenschap hebben zich 15 deelnemers ingeschreven die strijden om de Nederlandse titel. Daarnaast zijn er ook twee Duitse atleten en een atleet uit Mauritius op de baan, die lopen uiteraard buiten mededingen mee. Het zijn wel goede gangmakers en ze hebben hun eigen doelstellingen. Als de vrijetijdskleding plaats heeft gemaakt voor het officiële clubtenue staan de meeste gezichten van de atleten strak. De voorbereiding op de wedstrijd is daarmee begonnen. Was het vorig weekend nog erg warm met temperaturen van boven de 30°; tja, dan is het nu anders. Men kan het echt Hollands weer noemen. Langdurig en veel hemelwater. Neen, heel veel hemelwater zal er dit weekend op ons af komen. En de weersvoorspelling liegt er niet om. Toch moeten we het ermee doen.

Ik weet niet hoe de medailles straks verdeeld gaan worden. Maar ik heb wel een idee. U ook misschien? Zijn het dezelfde drie van vorig jaar, Harold van Beek, Richard Leijenaar en Wilfried van Bremen? Ik geef ze een goede kans. Maar je weet het nooit. De wedstrijd is lang en er kan nog veel gebeuren.

Rond de klok van elven staan er 18 atleten op de baan. De startcommissaris roept de namen van de deelnemers op en zet ze op hun plaats. Meteen sta ik helemaal achteraan, een plaats die me goed uitkomt. Of niet – ik moet het er maar mee doen. Tussen de atleten bevindt zich ook regerend kampioen Harold van Beek, grossier in edelmetaal. Jerome Caprice gaat voor een goed resultaat op de 10.000 meter en zal daarna de strijd staken. Een van zijn doelstellingen is om een goede tijd op de klok te plaatsen. Het liefst een persoonlijk record. Een vette dan wel.

Donkere wolken hangen er boven sportpark Cromwijck en er komt een heleboel water op ons af. Het is nog droog en dan valt het startschot. Jeremo schiet weg als een pijl uit een boog. Meteen wordt hij gevolgd door de twee Duitse atleten Malte Strunk en Matthias Holtermann, beide van Alemannia Aachen. Daarna is het de beurt aan Harold van Beek en de rest volgt. Na 300 meter barst de hel los en er valt een fikse regenbui. In korte tijd staat een deel van de baan blank. Met name in laan 1 liggen er plassen. Uitwijken heeft geen zin en weldra is iedereen door en doornat. Ik vraag me af is dit nog wel leuk. Een stemmetje in me fluistert: ‘Ja man, dit is hartstikke leuk’. Enfin, ook hiermee moeten we het doen. Na een aantal rondjes lijkt de kaarten geschud. Harold loopt op de eerste plaats gevolgd door Richard Leijenaar en Wilfried van Bremen. Het winnend trio van vorig jaar. Zouden ze het dan nu weer flikken? Achter het trio is André van Slooten in gevecht met Frank van der Gulik en Theo Koenis. Vervolgens heb je een peloton met Gerrit Riezebos, Jan Netten, Frans Leijtens, René Wakkee, Rob Frielink en Ron Tersteeg. Achteraan loop ik samen met mijn kornuit Hans van Wakeren. En Wim van der Bijl sluit de rij.

Rondje na rondje worden afgelegd en de regen valt met bakken op ons neer. Na veertig minuten komt er verandering in het weer. De zon laat zich zelfs even zien. Ook in het deelnemersveld zijn enkele veranderingen opgetreden. Jerome Caprice voltooid zijn 10.000 meter in 44:20. Terwijl zijn eerste 5.000 meters zijn afgelegd in 22:10. Is dit niet vlak! Nadat hij de eindstreep heeft gepasseerd heb ik zelfs even tijd voor een high-five. Enfin, mijn wedstrijd gaat door. Ik loop op een vermogen van 90%. En dat op een NK. Daarnaast beleef ik veel plezier met Hans van Wakeren. Vanaf de zijkant van de baan wordt ons gevraagd of wij nog een goeie mop kennen. Hans en ik kijken elkaar aan en mompelen we zijn toch met een NK bezig, toch! Na het volgend rondje kan ik melden dat Hans bijna aan zijn pensioengerechtigde leeftijd toe is en dat hij nu uitkijkt naar een andere job. Een cursus rietdekken lijkt hem wel iets. Alleen de eerste cursusdag was niet doorgegaan, omdat Riet ziek was. Het volgende rondje volgt en de twee Duitsers doen hun uiterste best om de wedstrijd op hun naam te schrijven. Jammer dat ze niet over een Nederlandse nationaliteit beschikken, want dan was een medaille vast en zeker een feit. Inmiddels heeft Harold van Beek afstand genomen op z’n concurrenten en domineert de wedstrijd. Richard Leijenaar heeft op zijn beurt de tweede plek vast in handen. En Wilfried van Bremen doet verwoede pogingen om de derde plek in handen te houden. Toch voelt hij enige druk van André van Slooten en Frank van der Gulik.

Wim van der Bijl heeft na een kwart van de wedstrijd zijn strijd moeten staken. Drie rode kaarten en de chefjury toont hem een rood bordje. Hij kent het bordje als geen ander en moet de wedstrijd vanaf de zijkant verder volgen. Hier en daar worden door atleten van plaatsen gewisseld. Rob Tersteeg is ook aan een goede inhaalrace bezig. Jan Netten moet Gerrit Riezebos laten schieten. De wedstrijd om de derde plaats wordt heel spannend. Wilfried van Bremen, André van Slooten en Frank van der Gulik doen niet voor elkaar onder. Alleen moet Frank van der Gulik oppassen, want hij heeft inmiddels twee rode kaarten achter zijn startnummer staan. Veel riskeren kan en mag hij niet meer. Na 37 rondjes moet Hans van Wakeren een tandje lager schakelen, dat is voor mij het sein om door te gaan. Ik lift een rondje mee met André van Slooten en het gat op Hans is geslagen. Richard Leijenaar passeert me en zegt: ‘Alex, we finishen in ieder geval met droog weer’. Meteen is hij voorbij. Ik kan hem nog naroepen: ‘Ja, jij wel’. Mijn tempo gaat met rasse schreden omhoog en dat bevordert ook de houding.

De twee Duitse atleten finishen na 1:39:33,5 en 1:39:41,1 in het voordeel van Malte Strunk. Niet veel later komt Harold van Beek aan de meet. Een eindtijd van 1:42:20,4 en hij is wederom Nederlands kampioen. Hulde! Richard Leijenaar eist de zilveren plak voor zich op met een eindtijd van 1:47:54,3. Daar achter gaat de strijd nog heftig door. De bronzen plak is nog steeds niet vergeven. Wilfried van Bremen maakt daar de meeste kans op. Hij gaat door en door en is op een gegeven moment onbereikbaar voor André en Frank. Met een eindtijd van 1:52:17,7 is de buit voor Wilfried binnen. De laatste 200 meter voor André en Frank zijn spannend. Wie gaat het winnen. Wie neemt die nare vierde plek voor z’n rekening. Beide mannen zijn mij zojuist gepasseerd en ik deel de meeste kans aan André toe. Dat klopt, want beide kemphanen finishen dicht bij elkaar. André van Slooten in 1:52:44,5 en Frank van der Gulik in 1:52:48,1. Dan is het de beurt aan Theo Koenis. Een achtste plaats voor hem met een eindtijd van 1:57:26,3. Dan zie ik dat Rob Frielink het moeilijk heeft. Hij blijft iets te lang bij de verzorgingstafel hangen. Dit is voor mij het sein om hem te pakken. Rob loopt nog een slordige 30 meter voor me en weldra is hij mijn prooi.

Achtereenvolgens komen Gerrit Riezebos, Frans Leijtens, Rob Tersteeg, Jan Netten en René Wakkee op de eindstreep af. De eindtijd zijn: 2:03:07,2, 2:04:55,1, 2:05:38,1, 2:05:56,5 en 2:09:07,7. Inmiddels heeft de bel voor de laatste ronde ook voor mij geluid. En eigenlijk heb ik er nog steeds plezier in. Alle 50 rondjes zijn zonder tegenzin afgelegd en dat was wel eens anders. Mijn eindtijd wordt geklokt op 2:11:45,7 en ik ben niet ontevreden. Vervolgens is het de beurt aan Rob Frielink die de laatste rondjes een boel aan tijd heeft moeten inleveren. Zijn eindtijd bedraagt 2:13:52,0. Hans van Wakeren sluit de rij met een tijd van 2:14:08,9. Hij heeft vandaag ook genoten en dat kan ik helemaal begrijpen. Alle atleten zijn binnen de wedstrijdlimiet van 2:15:00,0 geëindigd en dat is een prachtig gegeven. Het Nederlands kampioenschap zit er op en hulde aan de medaillewinnaars Harold, Richard en Wilfried. Hetzelfde trio van vorig jaar. Hoe zal dat volgend jaar gaan?