Pijnlijk, pijnlijk

Volgens de statuten zouden de notulen van de laatste ALV veertien dagen voor de volgende ALV beschikbaar moeten zijn ter bevordering van een ordelijke voorbereiding van de vergadering. Die deadline was gisteren, woensdag 10/11. Helaas, ik behoor tot de mensen die vaak sommige zaken tot het laatste moment uitstellen. Meestal gaat dat goed, soms helemaal mis.

Een dag of tien geleden werd ik getroffen door een oudemannenkwaal, die niet alleen lastig maar vooral uiterst pijnlijk is. Krom van de pijn schuifel ik door het huis. Me concentreren op het lezen van een prachtig boek, Congo van Davis van Reybrouck, lukt me al niet, laat staan dat m’n hoofd naar het maken van notulen staat. Voor de niet-goed-te-praten vertraging bied ik de vereniging mijn oprechte excuses aan. Komende vrijdag (12/11) moet ik me in het OLVG melden. Hopelijk kan ik spoedig daarna m’n plicht weer vervullen.

Er blijft me bij AV ’23 weinig bespaard. Vorig jaar, toen op de site per abuis mijn naam genoemd werd als kandidaat voor de functie van secretaris, moest ik op diezelfde site uitleggen dat ik daartoe echt niet in staat ben. Maar de ultieme vernedering was tijdens de voorlaatste Nescioloop toen wedstrijdspeaker Reinout Koperdraat omriep: “Het wachten is alleen nog op Dirk Visser”.