De vrijwilliger: Gerard Lijnzaad (67)

door Monique Admiraal

Hoe lang ben je betrokken bij AV’23?

“Zomer 2000 ben ik bij AV’23 begonnen als atleet. Ik heb jarenlang gevolleybald, maar toen ik daarmee stopte, heb ik mijn oude liefde hardlopen weer opgepakt. Op de middelbare school en in militaire dienst was ik altijd een van de snelsten. Op school renden we de Dijkloop, daar kwam ik erachter dat ik een redelijk duurvermogen had. Bij AV’23 ging ik trainen bij Dirk Beelen en Jolanda Schulze en stapte na niet al te lange tijd over naar de wedstrijdgroep van Henk Jan van der Meer. Ik was geen sprinter, maar wel goed op middellange en langere afstanden en op de cross natuurlijk.

Trainer Dirk Beelen (bekend van de ‘Start to Run groepen’) was de eerste die mij vroeg om vrijwilligerswerk te doen. Ik ging een dagje helpen bij de verzorgingspost van de Amsterdam Marathon. AV’23 staat al jarenlang met een grote groep vrijwilligers bij het 30 km punt om de lopers te voorzien van onder andere drinken en sponzen. Het is mooi om daar een bijdrage aan te kunnen leveren.”

Vrijwilligerscoördinator

“Na een jaartje vooral actief te zijn geweest als atleet, besloot ik dat ik iets voor de club wilde gaan doen. Ik kwam erachter dat ik het bestuur van AV’23 flink wat werk uit handen kon nemen door het vrijwilligerswerk anders te gaan organiseren. Zo ben ik vrijwilligerscoördinator geworden. We werkten met belteams, waar ik op de volleybalclub Martinus al ervaring mee had opgedaan. Als een lid nog geen vrijwilligerswerk had gedaan, belden we ze op met de vraag wat ze konden doen, dat persoonlijke contact werkte heel goed. Tegenwoordig is dat anders en kan je je via de website opgeven voor vrijwilligerswerk. Er is dus geen directe interactie meer. Ik geef toe, het is een andere tijd nu, een hoop mensen vinden bellen eng.

De verantwoordelijkheid voor de inzet van vrijwilligers wordt momenteel bij de organisatoren van de verschillende AV’23 evenementen neergelegd. Ik denk dat het beter is om het werven van vrijwilligers en het organiseren van een evenement te scheiden. Vaak moeten er in de laatste weken voor het evenement op het laatst nog brandjes worden geblust en moeten er nog mensen geworven worden, dat geeft stress. De vrijwilligerswerving zou centraal gecoördineerd moeten worden, dan kan je op de zaken vooruit lopen.”

Verschillende vrijwilligerstaken

“Ik heb veel verschillende dingen gedaan bij AV’23. Ik organiseerde samen met Robin Willems (nu Verenigingsmanager) en Kees Elsinga een aantal jaren de Middenmeerloop en de Nescioloop, ben een tijdje algemeen bestuurslid geweest en deed allerlei klussen die voorbij kwamen. Samen met Robin ben ik nog steeds taakmanager voor de vrijwilligers bij de organisatie van de AV’23 verzorgingspost en de reclameploeg voor de marathon van Amsterdam.

Op een gegeven moment ben ik jurylid geworden en daarop volgend scheidsrechter. Er zijn mensen voor nodig en er zijn weinig mensen die het willen doen. Als scheidsrechter heb je een faciliterende rol. Ik vind het leuk, je bent ook coachend naar de jury toe.

Bij de huisvestingscommissie zit ik er vooral voor het sleutelbeheer en ik denk mee over andere zaken ter ondersteuning van commissieleden Hans Hofstede en Cees de Nood. Bij de technische commissie hou ik mij bezig met loopzaken. Het is een behapbare taak, want de grootste aandacht van de technische commissie gaat uit naar de technische atletiek en dan met name voor de jeugd. De technische commissie is qua samenstelling en inhoud veranderd, er zijn minder ‘algemene’ vergaderingen.”

Trainer wedstrijdloopgroep op maandagavond

“Ik ben trainer geworden toen het lopen mij wat moeilijker af begon te gaan. Mijn belastbaarheid nam af en ik kreeg meer blessures. Zes jaar geleden heb ik de cursus tot looptrainer gevolgd, dit was bij docenten Wim Schoots en Dave Baars van Running Holland. Ik vond die opleiding completer dan die van de Atletiekunie.

Na zelf lopen is het heel leuk om trainer te zijn. Het is een coachende rol en het geeft een goed gevoel om mensen beter te laten lopen of het verval tegen te gaan. Mensen hebben een eigen loopstijl en je kunt er wat aan schaven. Ik probeer de atleten te laten voelen wat ze eerder deden en hoe ze het beter zouden kunnen doen. Voor de lopers in mijn groep maak ik schema’s, het is een dankbare taak.”

Vrijwilligerswerk is essentieel voor de club

“Sommige mensen kopen het vrijwilligerswerk af. Daar ben ik faliekant tegen. Voor het grootste deel van de populatie van AV’23 is het afkoopbedrag een schijntje. Ik ben van mening dat het vrijwilligerswerk verplicht zou moeten zijn. Je moet mensen aanspreken op het belang van verenigingswerk en uitleggen waarom en waarvoor de vrijwilligers nodig zijn. Straffen en boetes uitdelen is vaak geen goede oplossing. Bij sommige clubs zit het vrijwilligerswerk helemaal in de cultuur ingebakken, daar kan AV’23 een voorbeeld aan nemen.”

Hoe maken de vrijwilligers het leuk met elkaar?

“Dat gebeurt spontaan omdat je onderdeel bent van een mooie activiteit. Of je nu jurylid bent, achter de bar staat, parcourswacht bent als onderdeel van een wedstrijd, met andere mensen onderhoud pleegt, of iets anders doet, je werkt samen en dat schept een band. Als daar iets moois uitkomt, dan ben je toch tevreden.”