Lopen begint bij Dirk Beelen

door Dirk Visser


Ter gelegenheid van het 90-jarig jubileum maakte oud-bestuurslid Dirk Visser, jarenlang journalist bij het ANP, 19+23 interviews van AV ’23-ers: huidige toppers, aanstormend talent, toppers van toen, trainers, (oud-)bestuursleden; een niet geheel willekeurige selectie uit de meer dan 600 leden en oud-leden.


Dirk (midden achter) met een van zijn vele basisloopgroepen

“In het begin van een loopcursus praten de deelnemers niet met elkaar”, zegt Dirk Beelen (59), die al negentien jaar trainer is bij AV ‘23. “Ik neem ze daarom altijd, na de training, mee naar boven, waar ze een gratis kopje thee van het bestuur krijgen. Daar praten we wat na en leren we elkaar beter kennen.”

Hij vervolgt: “De kunst is een teamgeest te vormen. De sfeer moet leuk zijn. Er mag gelachen worden, maar er moet ook gewerkt worden. In het begin praat ik veel, vertel ik dingen uit de praktijk. En ik heb altijd wel enkele anekdotes achter de hand. Het is heel simpel, zeg ik dan. We gaan bewegen. We doen het heel rustig aan en al doende leren we en schaven we wat bij.

Ik geef zoveel mogelijk loopvormen. Er is geen training hetzelfde. Je moet blijven verrassen. Voor de deelnemers is het fijn dat er een trainer staat en dat er wat gebeurt. Ik vraag de mensen ook om feedback. Hoe voelde de training aan. Je moet heel open zijn.

Het trainerschap moet je zelf wel heel leuk vinden. En je moet weten waarmee je bezig bent. Ik ben nog steeds nieuwsgierig naar nieuwe ontwikkelingen in de loopsport. In het begin van je trainerschap wil je te veel. Je wilt dan een heel boek in één keer kwijt. Dan ben je te bevlogen; is er geen rust. Op een gegeven moment ga je er anders naar kijken. Je krijgt meer rust en overzicht.

De toenmalige Amsterdamse wethouder Groen kwam met het plan dat ambtenaren iets maatschappelijks konden doen. Ik was toen 25 jaar bij het Gemeente Vervoer Bedrijf. Voor de helft van de werktijd kon ik bij een vereniging aan de slag. Met AV ’23-voorzitter Jaap Bosschaart ben ik toen plannetjes gaan maken. De Gemeente had toen het project Jeugd in Beweging. Ik ging scholen langs, gaf er gymles en probeerde kinderen naar de baan te krijgen. In het eerste jaar waren dat er 80, het derde jaar al 200.

In 1998 begon ik op de oude baan aan het Middenmeerpad met de basisloopcursus. Er kwamen 25 personen die 25 gulden moesten betalen. M’n moeder, toen 72, deed de kantine en inde het geld. Later heeft Gea, mijn vrouw, dat overgenomen. Al gauw kwam er een vervolgcursus, want je moet de lopers wel blijven uitdagen.

Naar schatting heb ik in die vijftien jaar meer dan 800 mensen op cursus gehad. En ik heb best wel wat mensen vastgehouden bij de club. Ze kregen dan een diploma met hun naam erop. Ik gaf ze een nummer mee van de ‘Driehoek’, het toenmalige blad van AV ’23. En ze kregen een inschrijfformulier. ‘Nu kun je lid worden van de vereniging. Hier kun je tekenen’.”

Op 7 september is/was de eerste bijeenkomst van de basisloopcursus in de nieuwe opzet, Start to Run, volgens richtlijnen van de Atletiekunie. Dirk Beelen haalt z’n laptop erbij. “Kijk, zegt hij, over een week begint het. In tegenstelling tot andere verenigingen zitten we bij AV ’23 al bijna helemaal vol. Ik vind training geven nog steeds een feest. Ik geniet ervan als mensen plezier in het lopen krijgen.”