Tara Yoro (21)

door Monique Admiraal

Ze won zilver met haar sprong van 6,26 meter bij de Nederlandse Kampioenschappen afgelopen zomer. Twee weken later mocht ze voor het Nederlandse team op het onderdeel verspringen uitkomen bij de EK landenteams in Noorwegen. AV’23 topper Tara ontdekte pas een paar jaar geleden hoe goed ze eigenlijk is toen ze bij de A-junioren op het NK ineens tweede werd. Toch is ze heel bescheiden en zal ze niet naast haar spikes gaan lopen. Ze werkt hard voor haar prestaties en gaat aankomend seizoen negen keer per week trainen, voornamelijk op de baan van Phanos. Gelukkig blijft ze wel bij AV’23, want hier zijn haar vrienden en is haar liefde voor de atletiek begonnen.

Hoe lang ben je al lid en bij wie train je?

“Ik ben sinds mijn zesde lid, dus bijna zestien jaar. Mijn eerste trainer was Stella de Kruif. Het afgelopen jaar heb ik getraind bij meerdere trainers; Theo Danes, Tessa Strijp en ik had regiotraining verspringen van Niels Kruller (trainer van AAC).

In oktober start ik bij een nieuwe trainer: Guido Bonsen, hij is trainer bij Phanos en is bondscoach geweest voor de para-atleten. Maar hij traint ook valide atleten hoor! Het aanbod kwam via Kika van Bergen en Henegouwen (verspringster Phanos), ze zei dat ik altijd bij hun mocht meetrainen en dat ga ik dus het komende seizoen doen. De groep is heel fanatiek. Fanatieker dan bij AV’23, ik denk dat dit mij wel kan helpen. Maar ik wil het vooral leuk blijven vinden, trainen moet geen ‘moeten’ worden en plezier staat voorop. Naast atletiek wil ik ook andere leuke dingen kunnen doen en bijvoorbeeld uit kunnen gaan. Mijn trainingsschema bestaat nu uit negen keer trainen per week, dat is meer dan bij AV’23, maar de trainingen zijn iets minder zwaar. Bovendien wisselen de soort trainingen elkaar af (de ene keer kracht, de andere keer ver, dan weer sprint, etc.). Ik blijf één keer in de week bij Theo trainen.”

-Wat vind je leuk aan trainen?- “De gezelligheid (bij Theo is het altijd heel gezellig), dat je het gevoel hebt dat je echt iets gedaan hebt en dat je de rest vergeet. Ik heb na een training altijd meer energie dan daarvoor (vooral in mijn hoofd).

-Hoe word je beter?- “Deels door harder te trainen, deels door efficiënt te trainen. Je kunt steeds iets zwaarder belasten, maar je hebt natuurlijk ook rust nodig. Het trainingsschema bestaat uit drie weken hard trainen en één week rustiger trainen. In de ‘rustweek’ is de training meer ‘easy’ en doe je bijvoorbeeld meer turnoefeningen of andere alternatieven.”

Spierpijn en hamstringblessure

“Vorig trainingsjaar kreeg ik pas in januari spierpijn. Ik was heel gedisciplineerd en lette goed op mijn slaap (doel 9 uur slapen) en voeding (doel goede eiwitverdeling over de dag). Helaas raakte ik in de kerstvakantie mijn discipline kwijt. Toen kreeg ik pijn in mijn hamstrings en kreeg ik spierpijn die niet overging. Ik heb vaak klachten van mijn hamstrings, zo erg dat ik soms wilde stoppen. Bij het NK indoor kon ik niet springen vanwege de pijn. Ik baal nog steeds, want ik voelde mij verder heel fit. Het is moeilijk om de discipline vol te houden en er niet obsessief mee om te gaan. Natuurlijk heb ik mijn programma weer opgepakt en herstelde ik van mijn hamstringblessure. Ik ben wel bij twintig verschillende fysiotherapeuten geweest. Nu word ik behandeld door een osteopaat en gaat het beter met mijn hamstrings.”

Beste onderdeel en andere onderdelen

-Tara heeft clubrecords op veel onderdelen. Onder andere estafette clubrecords bij de meisjes pupillen en C en junioren C, een aantal sprintclubrecords (o.a. 8,2 sec op de 60 meter bij de D-junioren), verspringrecords bij de junioren C en D (5,20 en 5,16 meter), een indoorrecord op hoogspringen bij de junioren C (1,45 meter), en een record op de hink-stap-sprong bij de junioren B (11,43 meter). Tot slot haar meest recente clubrecord verspringen bij de senioren: 6,26 meter, een gedeeld record met Brenda Baar.-

“Ik denk dat ik naast verspringen wel redelijk goed kan lopen. Maar ik heb er een beetje een haat/liefde relatie mee. Ik vind het verschrikkelijk om helemaal dood te gaan, dat heb ik op de 200-400-800 meter. Ik kan voor zo’n looponderdeel heel erg zenuwachtig zijn. Ik weet dat ik het kan, maar als ik het doe, moet ik van mezelf die afstand ook goed lopen. Ja, eigenlijk zou ik dat binnenkort weer eens moeten doen.”

Tara op de 400 meter, promotie/degradatie wedstrijd AV’23 dames senioren 2017

Andere beoefende sporten en sport in de familie

“Ik heb geschaatst, op zich wel leuk maar niet echt mijn sport. Tijdens de training zat ik op de klok te kijken of de les al bijna voorbij was. Serge, mijn broer is blijven schaatsen. Hij zit sinds dit jaar bij de opleidingsploeg van Jumbo-Visma in Heereveen en is daar gaan wonen. Serge heeft ook een tijdje op atletiek gezeten, maar koos voor schaatsen. Mijn vader heeft gevoetbald in Ivoorkust, mijn moeder heeft vroeger geturnd. Mijn nichtje Nika Daalderop zit in het Nederlands volleybalteam. Ze speelt in een Italiaans team, want daar is de volleybalcompetitie veel groter dan hier.”

School/studie/beroep

“Ik ben begin september weer begonnen met studeren. Ik doe Fiscale Economie aan de UvA. Iets heel anders dan sport, het is fijn om sport en studie te kunnen scheiden. Ik heb mijn bachelor gehaald en had daarna een tussenjaar waarbij ik kon werken en sporten. Ik heb bij verschillende bedrijven gewerkt (Keijer&Rademakers en Meijburg KPMG) en paste twee dagen in de week op kinderen. Hierdoor had ik een weinig flexibel rooster en had ik eigenlijk niet echt vrij. Dat was jammer, maar hier heb ik dan weer van geleerd. Mijn master duurt nog één jaar, maar misschien doe ik er wel iets langer over. Ik weet nog niet echt wat ik daarna wil gaan doen. Waarschijnlijk ga ik niet meteen als fiscalist ga werken, maar bijvoorbeeld als werkstudent, zodat ik meer vrijheid heb en kan blijven sporten. In de toekomst zou ik graag bij een groot bedrijf willen werken en later zou ik dan misschien mijn eigen bedrijf kunnen starten.”

Bijzondere atletiekervaring

“Het eerste wat in mij opkomt is het NK bij de A-Junioren. Ik werd toen ineens tweede bij verspringen en had dit helemaal niet verwacht! Ik sprong 5,83 meter, inmiddels is dit clubrecord verbroken door Joyce Schumacher (zij sprong afgelopen zomer 6,01 meter). Dat ik het zo goed deed bij het NK, was voor mij een omslagpunt en ik dacht ‘hier wil ik mee doorgaan’. The Sky was the limit en toen ineens ‘bam, die hamstring’…..

Een ander mooi moment was in het eerste jaar dat ik senior was. Bij de T-meeting in 2017 had ik al mijn sprongen boven de 6 meter, werd ik eerste en sprong ik een nieuw PR: 6,19 meter. Dan natuurlijk de NK deze zomer waarbij ik zilver haalde en mijn PR sprong (6,26 meter).

En … ik was het bijna vergeten! Maar natuurlijk de NK-landenteams waar ik in augustus aan mee mocht doen. Het was heel leuk en ook best spannend, want ik ken niet zoveel mensen. Veel atleten kennen elkaar vanuit Papendal, maar ik dus niet. Ik heb gesproken met een paar hele goede verspringsters waar ik eigenlijk niet tegenop kon. Ik heb een heleboel leuke mensen ontmoet!

Het limiet om met verspringen mee te mogen doen met de Europese Kampioenschappen is waarschijnlijk 6,60 meter. Ik denk niet dat dat er inzit bij mij. Daarvoor moet ik sneller worden, want dan kan ik misschien nog verder springen. Ik zal moeten trainen op snelheid en kracht, dan hoop ik te vliegen. Ik ben verder wel benieuwd wat dit trainingsjaar mij gaat brengen.

Leukste wedstrijd

“De Nederlandse Kampioenschapen. Meestal ben je daar als atleet het meest fit. En ik zet daar ook vaak een van mijn beste sprongen neer. De sfeer is goed.”

Vrijwilligerswerk

“Ik help bij wedstrijden, zoals de Diemercross, de Nescioloop of de Middenmeerloop. De weg wijzen, dat is op zich wel heel leuk en het is goed om te zien dat zoveel mensen lekker aan het rennen zijn.”

Favoriete TV programma

“Ik heb niet per se een favoriet programma.

Ik kijk op Netflix ‘Modern Family’. Ik ken die afleveringen zo ongeveer uit mijn hoofd. Sommige afleveringen heb ik wel meer dan tien keer bekeken. Ja, ik ben best van de herhaling. Ik kijk ook wel eens reality soaps zoals ‘Ex on the beach’, weinig om van te leren, maar het geeft ontspanning. Alsnog is ‘Modern family’ veruit de favoriete serie voor mij.”

Andere hobby’s behalve atletiek

“Ik vind het heel gezellig om met vrienden en vriendinnen dingen te doen, zoals uit eten gaan, of kletsen met elkaar. Ik hou ook van online shoppen/winkelen. Lezen vind ik heel leuk, maar dat doe ik niet meer zoveel door o.a. Netflix. Het lijkt alsof een boek lezen teveel moeite kost.”

Wil je nog iets kwijt?

“Ik vind AV’23 echt een hele leuke club. Ik train nu bij Phanos, maar ik wil voor AV’23 blijven uitkomen en ik ga zeker niet weg!”

Floris Aarts, atleet van de maand oktober

“Ik heb vroeger samen met Floris getraind bij Theo, maar nu traint hij bij Els. Floris is een leuke en gedisciplineerde atleet. Hij gaat voornamelijk voor de werp onderdelen en is daar ook heel goed in. Ik vind het leuk dat hij de volgende ‘atleet van de maand’ is!”