Mastercompetitie – dag 2
door Gerda Edelman
Vorige week zondag vond de tweede wedstrijddag van de masters competitie plaats, op een prachtige baan in het Zeister bos. AV’23 was goed vertegenwoordigd met zes vrouwen (dankzij het aanhoudende enthousiaste ronselwerk van Monique Admiraal) en maar liefst negen mannen, onder leiding van ploegleider Niels Schager. Peter Groen vervulde voor ons de jurytaken.
Nog voor we allemaal goed en wel gearriveerd waren, had Sander Stok de club al met 54,12 meter naar de eerste plek geslingerd. Uit veiligheidsoverwegingen begon het kogelslingeren voor mannen al een uur voor de rest van de onderdelen.
Onze wedstrijd begon met een hagelbui, vlak voor de start van de 100 meter. Voor Margot Rozendaal was dit haar allereerste baanwedstrijd, zonder startblokken en zonder spikes, en ze vond het geweldig. Haar reactie nadat ze vol overtuiging als eerste van haar serie finishte: ‘ik wil nog een keer!’ De 200 meter was voor mij ook de eerste keer en smaakte naar meer. Misschien toch maar eens spikes kopen!
Gelukkig hadden we ook ervaren atleten in het team. Monique Admiraal was terug na een elleboog blessure en Kirsten Vendrig was voor het eerst sinds lange tijd weer op de baan. Beide liepen zij de zware 800 meter, gecombineerd met nog twee looponderdelen. Femke van Ooijen en Carina Greven namen alle werpnummers en het hoogspringen op zich. Carina vestigde een nieuw clubrecord met speerwerpen en kwam met maar liefst 30,22 meter op de eerste plek. Helaas geen punten waard, maar ook Femke deed het goed en behaalde de derde plek met de speer. Met kogelstoten had zij exact dezelfde afstand als de vorige keer: 9,04 meter. Het was erg leuk om elkaar aan te moedigen en, leuker nog, om door alle clubgenoten aangemoedigd te worden. Tijdens de 3000 meter werden Margot en ik alle rondjes op iedere hoek van de baan naar de finish geloodst: ‘blijf ontspannen lopen’, ‘Hup AV’23!’, ‘je kunt haar in het laatste rondje nog inhalen’. Zelfs Bløf deed een duit in het zakje: ‘even rustig ademhalen’. Echt opzwepend was die muziek dan weer niet…
De 5000 meter voor mannen was geweldig om te zien. Zac Freudenburg was heer en meester en finishte in een tijd van 15:33:30 minuten. De Zweedse estafette liep ook gesmeerd bij de mannen. Zij zorgden voor een glansrijke overwinning in de serie. Bij de vrouwen kon Kirsten ons gelukkig nog vlak voor de start een spoedcursus geven over de wisselprocedure. Wat een chaos! Maar wat was dat leuk! Volgend jaar weer?