,,Wow, wat een boek”

door Guus Mater

“AV’23 scoort geweldig met het jubileumboek.”
“Het ziet er prachtig uit. Ik sta versteld van de enorme hoeveelheid informatie en veelzijdigheid.”
“Mooi fotowerk en vormgeving. Titel klasse.”
Het zijn een paar reacties op “AV’23 – 100 jaar liefde voor atletiek”, dat op de laatste zaterdag van september is verschenen. Het jubileumboek is heel goed ontvangen. Op 16 oktober is het precies een eeuw geleden dat AV’23 werd opgericht.

Zo veel atletiekverenigingen zijn er niet die na honderd jaar nog bestaan. AV’23 is de vierde. Goud voor PAC (Pro Patria Alo Combinatie) uit Rotterdam, dat in 1895 het licht zag. Dat was zelfs eerder dan de Atletiekunie. Daarna volgen Haag Atletiek (in 1913 opgericht als Vlug en Lenig) en natuurlijk in 1915 AAC. Zoals het boek meldt ontstond onze club uit onvrede met de Amsterdamsche Athletiek Club. Sportief gezien door de jaren heen: onze geliefde tegenstander.

Op de feestdag waren nogal wat atletiekliefhebbers, die al heel lang niets meer met de club te maken hebben of zelfs nooit lid zijn geweest. ,,Ik was blij te zien hoe springlevend de club is“, schrijft een atlete uit de jaren zeventig van de vorige eeuw. ,,Heerlijk al die enthousiaste mensen en vooral ook de kinderen. Erg goede sfeer zo te zien. Het sprankelt. Veel respect voor de oudere atleten die ik bezig zag.”
Een atletiek aficionado zonder binding met de club was er vlak voor de 10×100 meter, echt een oude AV’23-specialiteit. ,,Ik proefde toen een heel ontspannen en plezierige sfeer. Mooi ook dat de jeugd zo actief meehielp bij het voorbereiden van de BBQ.”

Een oud-lid was verrast door de historie van de club. ,,Ik vernam tot mijn ontzetting dat AV’23 is opgericht uit angst voor dames. Dat had ik niet gedacht, dat nog in 1923, een jaar nadat vrouwen voor het eerst actief en passief kiesrecht konden uitoefenen een club werd opgericht uit onvrede met vrouwen uit een andere atletiekclub, AAC. Gelukkig is dat allemaal oude koek… Hoe dan ook, heb ik met veel plezier en opkomende herinneringen, vak kaft tot kaft, het boek doorgenomen.”

Veel leden zijn eveneens ingenomen met het boek. Maar als je er zelf in staat… Niels Schager gaf het aan zijn moeder. ,,Ze vindt echt mooi vormgegeven en interessant om te lezen “. Rosa de Jong is enthousiast: ,,Ik vond de tekst knallend, bijna of ik hem kon horen”, zei ze toen ze het interview met Els van Noorduyn las. ,,Wow, wat een boek”, noteerden we ook als reactie.

En wat vindt Jan Mens ervan? De trainer beweert in het boek verschrikkelijk veel verstand van hardlopen te hebben. ,,Het boek is in één woord schitterend. De teksten, de foto’s, de layout. Alles. Dit is echt één van de mooiste boeken die ik gezien heb. En buiten hardlopen heb ik ook verschrikkelijk veel verstand van boeken.”